Mijn hart...
Mijn hart heb ik geven
Meerdere keren in mijn leven
Aan vrienden
En vriendjes
Wij houden van jou was wat ze zeiden
Toch deden ze me verdriet
Zielsverdriet
Niet iedereen
Ik heb aan sommige echt veel steun
Ik hou van hen
Hun nemen mij hoe ik ben
Iedere keer als we ruzie hadden
Voelde ik zielsverdriet
Nu nog
Die hatelijke blikken
Je zou er haast door stikken
En jongens
Ik zeg nu
Ik heb genoeg van ze
Maar morgen
Morgen heb ik weer een andere mening
Ik heb soms echt zo’n hekel aan mezelf
Ik heb soms gewoon zo’n zin om dood te zijn
Gewoon onder een trein
Ik voel me zo klein
En veel doet pijn
Als ik onder de trein zou liggen
Dan vraag ik me af wie er allemaal om me zullen huilen
Ik denk niet veel
Er zijn er wel 3 die liever grijpen naar mijn keel
Dat zijn er dus 3 teveel
Doe ik nou echt alles verkeerd?
Zodat iedereen me gaat haten?
Mij kun je veel aanpraten
Maar nu weet ik het ‘weer’ niet meer
Alles doet zo’n zeer
De hele sfeer
Nee om mij te zijn is echt geen eer
Het doet heel veel zeer
Reacties op dit gedicht
| Stennie: | Zaterdag, januari 22, 2005 13:05 |
| Hey emms, Meid, ik vind deze mooi, maar net als de anderen verdrietig, en met pijn. meid, weet dat er latijd 1 van je zal houden, wat er ook gebeurt, wie en wat ze je ook aandoen, Hij zal atijd van je blijven HOUDEN! hvj, steffie. |
|
| Memories: | Donderdag, januari 20, 2005 14:57 |
| heey meisie heel mooi gedicht, er is vast wel een jongen die je geen pijn kan doen!Als er iets is gewoon komen en er niet mee blijven zitten heel veel liefs germa | |
| *jessica*: | Donderdag, januari 20, 2005 13:56 |
| en die 3 daar zit ik natuurlijk ook weer bij. en zeker ook bij die hatelijke blikken. hou er gewoon mee op ik doe je niks meer hoor. |
|
| menehunas: | Donderdag, januari 20, 2005 12:44 |
| dat is een heel gevoelig gedicht, maar zo waar, alleen was het in mij geval een vrouw, die me pijn had gedaan ... dus niet alle jongens zijn zo ... veel sterkte knuf niels |
|
| William Cramer: | Donderdag, januari 20, 2005 12:12 |
| wow toen ik dit las werd ik echt helemaal stil. En ja de afgelopen jaren zijn de boys steeds vaker players geworden.. maar maak je niet druk eens komt die jongen die jouw wel alle liefde en geborgenheid geeft. Dan zal je je weer goed voelen en weet je waarvoor je leeft. Kus William |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Emms* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||