sprookje
je verteld me mooie sprookjes..
je laat me sterren zien..
maar ondertussen is het een droom..
en zijn het leugens misschien..
je doet alsof ik de ware ben voor jou..
dat je alles met me deelt..
terwijl ik toch echt het gevoel heb
alsof je mijn nek keelt..
je mooie praatjes blijken later allemaal verwaterd
en de droom die ik had is weg..
ik wist wel dat dit niet waar kon zijn
hoe kon ik er weer intrappen zeg..
ookal is de twijfel nog groot..
jij doet me zoveel pijn..
ik denk elke dag nog aan je..
we hadden het samen zo fijn..
ineens is de realiteit weer in het licht
en moet ik me storten op dat wat echt is..
en zal ik door moeten gaan met leven
ondanks dat grote gemis..
je laat me sterren zien..
maar ondertussen is het een droom..
en zijn het leugens misschien..
je doet alsof ik de ware ben voor jou..
dat je alles met me deelt..
terwijl ik toch echt het gevoel heb
alsof je mijn nek keelt..
je mooie praatjes blijken later allemaal verwaterd
en de droom die ik had is weg..
ik wist wel dat dit niet waar kon zijn
hoe kon ik er weer intrappen zeg..
ookal is de twijfel nog groot..
jij doet me zoveel pijn..
ik denk elke dag nog aan je..
we hadden het samen zo fijn..
ineens is de realiteit weer in het licht
en moet ik me storten op dat wat echt is..
en zal ik door moeten gaan met leven
ondanks dat grote gemis..
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, januari 21, 2005 10:14 |
| Jammer dat jullie niet dezelfde droom deelden (Al ben ik de laatste om te bewren welke droom de echte is / was). Herkenbaar verwoord. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: patrickvandersteen | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||