Het fruitvliegje


Het is zo klein
als dat klein in zijn grootheid klein kan zijn
ja zomaar iets
van helemaal niets.

Waar maak ik mij dus druk over
want nietig klein dat is zo pover
laat staan dat ik er over schrijf
of over zijn grootheid kijf.

Maar ja het gekke van `t verhaal
zijn kleinheid is zo massaal
dat ik niet weet wat het is
daar het al weg is voor ik `t mis.

Even zag ik het slechts bewegen
net voor ik ging zitten kwam ik het tegen
oeps daar was het weer
maar gelijk zag ik `t niet meer.

Ik kan niet eens zeggen of `t liep of vloog
zat het laag of zat het hoog
maar snel was het wel
gemeten was het nog geen tel.

Het zit niet ergens achter of onder
waar ik mij over verwonder
ik zag het ook niet wiebelen
maar het kan wel kriebelen.

Want ik heb er de kriebels van gekregen
toen ik niet wist wat ik zag bewegen
nog erger `t beweegt weer
maar ik zie het al niet meer.

Het is net of het op een pixel lijkt
die van mijn beeldscherm wijkt
ik kijk... en kijk; daar is het weer
`t vliegt `t danst en is zo ligt als een veer.

Het wil terug in mijn beeldscherm
of komt het af op mijn gekerm
en dat in deze tijd van het jaar
is dit een wonder dat ik ervaar.

Nu zie ik hem levensgroot voor mijn neus
maar een fruitvlieg is geen reus
nee een levensgrote fruitvlieg is piepklein
gekropen of gevlogen uit een banaan of mandarijn.

Maak daar nu maar eens een gedichtje van
het is zo klein dat je er niet over schrijven kan
Je let dan meer op `t vliegje dan op het schrijven
daar `t in de winter hier niet hoort te verblijven.

En op mijn bureau liggen geen vruchten
verwacht dus niet een fruitvliegje te moeten duchten
oeps daar gaat hij weer
en verdraaid nu zie ik hem alweer niet meer.
DdJ.

Door mij op rijm gezet
na een vertelsel van Henko