Soms vraag ik me af waar ik voor kn
Door een mist die haast geen licht doorlaat
Alleen maar pijn die door het merg gaat
Ben ik op zoek naar een herinnering
Die het wint van mijn verbittering
Ik heb verloren, ben kapot
Doelloos, gevoelloos, voel me verrot
Zelfmoord kan helpen
Om deze pijn te stelpen
Je kan het wel doen elke dag
Het is mijn eigen leven dus het mag
Ik kan het doen met een lach of een traan
Maar ergens heel diep in mijn hart
Wil ik op deze klote wereld blijven bestaan
Blijven geloven in een wending van het lot
Maar soms vraag ik me af waar ik voor knok
Alleen maar pijn die door het merg gaat
Ben ik op zoek naar een herinnering
Die het wint van mijn verbittering
Ik heb verloren, ben kapot
Doelloos, gevoelloos, voel me verrot
Zelfmoord kan helpen
Om deze pijn te stelpen
Je kan het wel doen elke dag
Het is mijn eigen leven dus het mag
Ik kan het doen met een lach of een traan
Maar ergens heel diep in mijn hart
Wil ik op deze klote wereld blijven bestaan
Blijven geloven in een wending van het lot
Maar soms vraag ik me af waar ik voor knok
Reacties op dit gedicht
| _Loes_: | Woensdag, januari 26, 2005 16:31 |
| Mooi geschreven, Kom op, er zijn ook mooie dingen in 't leven! Hold on! Liefs, Loes. |
|
| Roxz: | Dinsdag, januari 25, 2005 16:32 |
| zeer mooi geschreven en zoveel herkenning. die vraag heb ik mezelf al meerdere keren gesteld maar het antwoord ben ik nog steeds uit. ga zo door Greets Roxz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: klevertje 4 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||