het mes
het mes houd ik in m'n hand
voorzichtig zet ik het op m'n pols
langzaam haal ik hem door mijn vel
m'n bloed stroomt over mijn arm
voor een tweede keer haal ik het mes door m'n vel
dit herhaal ik tot zo'n 7 keer
steeds meer bloed valt op de grond
ik vraag me af hoeveel bloed ik nog kan verliezen
voordat ik sterf
ik zou zo graag willen gaan
waarom wil niemand mij helpen
ik kan het niet meer aan
maar ik kan tog ook mijn vrienden niet in de steek laten
jankend laat ik het mes vallen
dit wil ik ze niet aan doen
ik hou van ze
ik zal ze nooit verlaten...
voorzichtig zet ik het op m'n pols
langzaam haal ik hem door mijn vel
m'n bloed stroomt over mijn arm
voor een tweede keer haal ik het mes door m'n vel
dit herhaal ik tot zo'n 7 keer
steeds meer bloed valt op de grond
ik vraag me af hoeveel bloed ik nog kan verliezen
voordat ik sterf
ik zou zo graag willen gaan
waarom wil niemand mij helpen
ik kan het niet meer aan
maar ik kan tog ook mijn vrienden niet in de steek laten
jankend laat ik het mes vallen
dit wil ik ze niet aan doen
ik hou van ze
ik zal ze nooit verlaten...
Reacties op dit gedicht
| braakiejz: | Donderdag, januari 27, 2005 09:37 |
| moeilijk he.. die stap.. als je eenmaal vrienden heb dan zul je het niet zo snel kunnen... maar zonder vrienden :( lata ik dat maar niet gaan zeggen .. ik weet er alles van knuffel en sterkte keep youre head up!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Francienoo | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||