De kaai van de hemelzee
God stond aan de Corintische kaai van de hemelzee -
Dromerig golfde zijn blik met de dodengolven mee
En verteerde de getijden van goed en kwaad
Waar stervelingen aanspoelden vol liefde of haat.
Achter Hem stond een liefdespaar door wandaden gekild
Tranen waren woorden:“Oh God, vergiffenis, oordeel mild ”
Hij repliceerde:“Ik hoop te oordelen zonder haat
Zo wens Ik straf uit te spreken zonder kwaad.”
Diep dacht Hij na, tuurde naar de tranen die naar hem keken,
Hij wreef in Zijn wolkenbaard en begon toen te spreken:
“ Hm…Voltooi voor elkaar een boodschap van vrede
Zonder handgebaar, zonder woorden of lange rede”
Hierop begonnen ze als stengels naar elkaar te wenken
Om hun lippen als bloemen aan elkaar te schenken.
Ondanks de hel van hun aardse zonden
Hebben ze naast God –eindelijk- de hemel gevonden:
“Ik begrijp het niet meer, Oh lieve Heer,”
Vroeg Sint -Valentijn tekeer: “Waarom was u zo mild dit keer?”
“Och, versta me niet verkeerd, beste Eerwaarde
Ze hebben getoond dat ze liefde konden geven.
Is dat niet het mooiste om voor te sterven op aarde,
En voldragen in de hemel mee verder te leven?”
Dromerig golfde zijn blik met de dodengolven mee
En verteerde de getijden van goed en kwaad
Waar stervelingen aanspoelden vol liefde of haat.
Achter Hem stond een liefdespaar door wandaden gekild
Tranen waren woorden:“Oh God, vergiffenis, oordeel mild ”
Hij repliceerde:“Ik hoop te oordelen zonder haat
Zo wens Ik straf uit te spreken zonder kwaad.”
Diep dacht Hij na, tuurde naar de tranen die naar hem keken,
Hij wreef in Zijn wolkenbaard en begon toen te spreken:
“ Hm…Voltooi voor elkaar een boodschap van vrede
Zonder handgebaar, zonder woorden of lange rede”
Hierop begonnen ze als stengels naar elkaar te wenken
Om hun lippen als bloemen aan elkaar te schenken.
Ondanks de hel van hun aardse zonden
Hebben ze naast God –eindelijk- de hemel gevonden:
“Ik begrijp het niet meer, Oh lieve Heer,”
Vroeg Sint -Valentijn tekeer: “Waarom was u zo mild dit keer?”
“Och, versta me niet verkeerd, beste Eerwaarde
Ze hebben getoond dat ze liefde konden geven.
Is dat niet het mooiste om voor te sterven op aarde,
En voldragen in de hemel mee verder te leven?”
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, januari 27, 2005 21:43 |
| voor iets liefs is het nooit te laat, het enige dat de heer na je ommekeer verstaat. het stemt overeen met bijbelse sferen, groetje, hans |
|
| Fri..: | Donderdag, januari 27, 2005 14:34 |
| prachtig geschreven, en vooral de laatste strofe. Ik ga het nog een keer lezen lieve groet Frida |
|
| sunset: | Donderdag, januari 27, 2005 09:13 |
| Schitterend. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sergev2005 | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||