Het is niet te klein, niet te groot
Het is niet te klein, niet te groot
Het zit zo graag op de schoot
Het is heel lief en ook heel fijn
Wat zou dat nu wel kunnen zijn
Soms een lachje soms een gehuil
Veelal mooi maar soms ook eens vuil
Het ruikt lekker en ook heel goed
Tenzij met een bekakte broek
Meestal mooi gekleed soms eens bloot
Buikje vol of huilend om brood
Klinkt het stemmetje als een refrein
Als stak de papfles vol azijn
Ligt het schommelpaard in de kuil
Kost het leren lopen een buil
De mama weet wel hoe het moet
Hoe ze klein, groot heeft opgevoed
Het zit zo graag op de schoot
Het is heel lief en ook heel fijn
Wat zou dat nu wel kunnen zijn
Soms een lachje soms een gehuil
Veelal mooi maar soms ook eens vuil
Het ruikt lekker en ook heel goed
Tenzij met een bekakte broek
Meestal mooi gekleed soms eens bloot
Buikje vol of huilend om brood
Klinkt het stemmetje als een refrein
Als stak de papfles vol azijn
Ligt het schommelpaard in de kuil
Kost het leren lopen een buil
De mama weet wel hoe het moet
Hoe ze klein, groot heeft opgevoed
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Zondag, januari 30, 2005 10:30 |
| liefdevol gedicht..met genoegen gelezen willem |
|
| Martine Gieze: | Zondag, januari 30, 2005 09:30 |
| aaah...heel lief beschreven!! en jij hebt veel ervaring he...als vader en opa!!;-)) liefs,Mart |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||