Onderdrukte gevoelens
In het heden van het verleden
is het de pijn die verschijnt.
Onderdrukte gedachtes en gevoelens
krijgen nu de bovenhand.
Eindelijk vrij, adem.
De schim die ik was is niet langer
meer een waas.
Achter het masker verschool ik me,
met zilveren tranen rollend over m'n wangen.
Eeuwigheid doorbroken.
In het verleden van het heden,
is het de pijn die vervaagt.
Reacties op dit gedicht
| mensje: | Maandag, januari 31, 2005 18:35 |
| Prachtig, maakt erg duidelijk dat dingen vervagen, mooi geschreven! kusj een meisjes mensje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: aghikenea | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||