over.. en nieuw
Ik zie hoe nep alles is, en oneerlijk
En toch, die woorden.. te heerlijk
Het is vreemd, de leugens zijn gekomen
In ieder geval, dat is wat ik heb vernomen
Hij zei om haar te geven, hij was de gene die dat riep
Hij was de gene, hij was die haar kwetste, Te diep
Het is over, en hij verloor
Het is over, maar wij gaan door..
Ik laat het rusten, iets wat ik al dee
Het zat me dwars, of.. toch.. nee
Ik hou van haar, ze betekent veel
en gelukkig, binnen kort is ze wel weer heel
liefje, weetje wat: we beginnen opnieuw : )
En toch, die woorden.. te heerlijk
Het is vreemd, de leugens zijn gekomen
In ieder geval, dat is wat ik heb vernomen
Hij zei om haar te geven, hij was de gene die dat riep
Hij was de gene, hij was die haar kwetste, Te diep
Het is over, en hij verloor
Het is over, maar wij gaan door..
Ik laat het rusten, iets wat ik al dee
Het zat me dwars, of.. toch.. nee
Ik hou van haar, ze betekent veel
en gelukkig, binnen kort is ze wel weer heel
liefje, weetje wat: we beginnen opnieuw : )
Reacties op dit gedicht
| herfstblad: | Zondag, februari 06, 2005 19:35 |
| heej opnieuw beginnen is altijd het beste meestal leer je van je eigen foutjes me |
|
| ike: | Donderdag, februari 03, 2005 09:37 |
| jah, denk dat dat wel een goed idee is :) dankjewel, je bent lief! kusj mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jou-elfje | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||