Jij.....
jij... spider
verradelijke vrouw
al het slechte in de mens
verenigd in jou
jij... spider
lokkend weef jij je web
tot je het heb...
totaal in je macht
en jij verkracht
elk gevoel
door jou leerde ik iets kennen van mezelf
waarvan ik niet wist dat ik het kon
ik veracht
JOU
Reacties op dit gedicht
| fox_bert: | Donderdag, februari 10, 2005 12:16 |
| zo wat een kracht in dit gedicht zeg heel erg goed gedaan | |
| hiljaa: | Vrijdag, februari 04, 2005 21:09 |
| zware en sterke verwoording-- knufliefs--hiljaa-- |
|
| Bieke: | Vrijdag, februari 04, 2005 19:16 |
| Jeetje goed kwaad dus, nou spuw het van je af meid, het lucht op ;)) Liefs Bieke |
|
| Lia : | Vrijdag, februari 04, 2005 18:46 |
| das kei duidelijk! oef... ik ken jou niet zo boos... liefs, Lia |
|
| Raira : | Vrijdag, februari 04, 2005 18:25 |
| nog steeds in het boze gevoel van het web?.... zeer krachtig verwoord.. liefs knuff Raira |
|
| Mamke: | Vrijdag, februari 04, 2005 17:07 |
| Heftig duidelijke taal !!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Annemieke van der Ven | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||