De rode avondzon
Hangt laag in de zee
Golven slaan
op het strand
Zachtjes fluisterd de wind
om me heen
Alleen sta ik aan het strand

Golven slaan op het strand
Mijn haren wild in de wind
Me afvragend waarom
is het leven toch soms zo zwaar

Tranen branden achter mijn ogen
Godin waar om dan toch
waarpm zo veel leed
verdriet krijgt de overhand

Ik wordt opgeschrikt
Een flits schiet door de lucht
Rommelend laat Donar zich horen
Ik blijf even staan
Om te kijken naar het natuurgeweld

Grijze wolken boven zee
Maken dat het gaat regenen
Dikke regen druppels
Die op me neer vallen

Mijn blonde haren nat van de regen
De wind die aanzet
Spookt om me heen
Een koude rilling beroert mijn lichaam
Ik ben allen aan het strand

De wind haalt aan
en slaat de golven op de dijk kapot
De zee regen en wind
Bespelen mijn gedachten
Ik raak doorweekt van de regen
Maar het deert me niet
Ik ben toch alleen

Regendruppels vermengt met tranen
De zee stijgt
De wind wordt fel
Het is goed zo
Er is toch niemand die van me houd

Ik loop richting zee
Bliksem en donder zijn niet van de lucht
Kou duisternis nemen bezit van mijn lichaam
De zee roept ...
Ik twijfel....Maar volg haar dan

Ik loop de zee in
de wind wakker aan
donder en bliksen doorkliefen de lucht
De zee staat tot mijn middel

Ik kijk nog eenmaal om
Naar het verdriet
wat ik op het strand achterliet
En weet dat het zo beter is
Golven sluiten zich boven me