Straatkinderen
Ze zijn nog op, het is al laat
ze spelen tussen het afval op straat.
Ze hebben geen huis waar ze heen kunnen gaan
op de straat tussen troep daar is hun bestaan.
Ze snuiven wat lijm, om het leed te verzachten
ze hebben toch niks van het leven te verwachten.
Ze groeien uit tot kleine criminelen
de straatkinderen, ja het zijn er zo vele.
Ook zij zijn op een dag geboren
horen eigenlijk bij een familie te behoren.
Hoe kan het toch in deze maatschappij
waarom horen zij toch nergens bij.
Ook al slapen ze in een kartonnen doos,
als ze van mij jatten, wordt ook ik boos.
ze spelen tussen het afval op straat.
Ze hebben geen huis waar ze heen kunnen gaan
op de straat tussen troep daar is hun bestaan.
Ze snuiven wat lijm, om het leed te verzachten
ze hebben toch niks van het leven te verwachten.
Ze groeien uit tot kleine criminelen
de straatkinderen, ja het zijn er zo vele.
Ook zij zijn op een dag geboren
horen eigenlijk bij een familie te behoren.
Hoe kan het toch in deze maatschappij
waarom horen zij toch nergens bij.
Ook al slapen ze in een kartonnen doos,
als ze van mij jatten, wordt ook ik boos.
Reacties op dit gedicht
| Evoke: | Woensdag, mei 28, 2003 14:01 |
| Een heel mooi realiteitsgedicht | |
| 11je: | Dinsdag, juli 24, 2001 16:35 |
| mooi gedicht meis... en ja ik ben net zo "laf" als iedereen ik bedoel ik zie het mijn hart word er door beroert maar het blijft bij de woorden hoe erg ik het wel niet vind ondernemen doe ik net als alle andere niets!!! liefs 11je |
|
| Elly: | Dinsdag, juli 24, 2001 14:44 |
| Doortje dit onrecht grijpt me ook steeds weer aan, heeft niet elk kind het recht om kind te zijn. Groetjes Elly xxx |
|
| pramodah: | Dinsdag, juli 24, 2001 14:16 |
| misschien komt er ooit een tijd dat de maatschappij gaat inzien dat ook die kinderen recht hebben op een volwaardig bestaan en dat we moeten delen inplaats van te zeuren.....misschien ooit...of ben ik weer aan het dromen.............. liefs pramodah |
|
| Dani: | Dinsdag, juli 24, 2001 13:25 |
| Heel mooi geschreven, heel mooi verwoord Met dit gedichtje heb je weer velen bekoord!!! Liefs, Dani |
|
| ilona krijgsman: | Dinsdag, juli 24, 2001 12:42 |
| heel mooi verwoord...ik heb er een programma over gezien....heel rakend was dat.....liefs Ilona | |
| marie-rose: | Dinsdag, juli 24, 2001 11:47 |
| Ja jammer genoeg, bestaan er kinderen zonder thuis en worden ze criminelen, maar hoe kan het anders, als ze geen liefde en warmte ontvangen, ze moeten al uit stelen gaan om te overleven. Vel lieve groetjes. Roosje | |
| Dave de Laat: | Dinsdag, juli 24, 2001 10:51 |
| Maak het hier dagelijks mee, kan er niets aan veranderen... Kon dat maar, dan zouden die kinderen kinderen kunnen blijven en niet zo jong al na moeten hoeven denken over de zorgen die normaal papa en mama bij zich dragen... Mooi geschreven, Doortje... |
|
| Orphan Angel: | Dinsdag, juli 24, 2001 10:04 |
| *sugt* snik... iedereen hoort in een familie te horen... En wordt voor een keertje es niet boos op hen, wat ze van je jatten hebben ze harder nodig dan jij. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Huting |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 juli 2001 | ||
| Thema's: | ||