Vandaag sterft zachtjes uit.
gisteren,
wordt morgen,
en vandaag,
sterft zachtjes uit,
de avond in vervaging,
de stilte als geluid.
gisteren, jouw handen,
vandaag in vlindervlucht,
gebleven in de morgen,
vergaan in windenzucht
de dag in donker wonen,
de schemering zingt mee,
vandaag al stil vergeten,
bracht gisteren
de beddenstee ....
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, februari 09, 2005 13:17 |
| Dit is echt heimweeënd mooi neergezet. Liefs (en knuf) / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 09 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||