bang
als ik aan vroeger denk maakt dat me bang.
angst waar ik toen in leefde trekt nu langzaam weg maar dat komt door mijn nieuwe leven
ik denk niet aan vroeger dat maakt me bang bang voor die aanranding daar denk je elke dag aan maar het vervaagd met de jaren maar niet door hem maar door mijn vriend die me steund door dik en dun ik kan niet alles wil zoals met je naar bed dat doet zoon pijnn denkt aan vroeger wat je overkomen is is angst waar je in leefd maar ik heb een vriend die nu om mee geefd en mij dat nieuwe leven geefd
angst waar ik toen in leefde trekt nu langzaam weg maar dat komt door mijn nieuwe leven
ik denk niet aan vroeger dat maakt me bang bang voor die aanranding daar denk je elke dag aan maar het vervaagd met de jaren maar niet door hem maar door mijn vriend die me steund door dik en dun ik kan niet alles wil zoals met je naar bed dat doet zoon pijnn denkt aan vroeger wat je overkomen is is angst waar je in leefd maar ik heb een vriend die nu om mee geefd en mij dat nieuwe leven geefd
Reacties op dit gedicht
| Eva.S: | Zondag, juni 16, 2002 20:34 |
| ja ik snap wat je bedoeld het is soms zo vet verot. | |
| cupidoke: | Zondag, november 25, 2001 20:03 |
| ik denk elke dag aan vroeger, ik ben er nu nog misselijk van.da voel ik nu nog altijd overal :-( ik begrijp je als je zegd dat vroeger pijn doet |
|
| sdvb7: | Zaterdag, oktober 27, 2001 23:27 |
| ooow erg persoonlijk maar echt mooi.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Eva.S | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 juli 2001 | ||
| Thema's: | ||