Laat haar maar
Met haar blik gericht naar het benedenst
Het gevest daarnaast gelegen
Staat ze roerig in zichzelf
Te praten met haar vraag
Ze stond hier vroeger zoals nu
Samen met haar eenzaamheid
Roerig in zichzelf
Te vragen en te praten
Klaar voor het besef
Dat dit vannacht gesloten hoofdstuk
Een ontzield begin betekent
Van een leven zonder
© G.J. Sterenborg (11-02-2005)
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, februari 12, 2005 09:51 |
| Mooi, heel mooi. Liefs / sunset |
|
| Paulina: | Zaterdag, februari 12, 2005 07:58 |
| Ik heb t even 2x moeten lezen totdat ik m snapte.. heel mooi geschreven al is het wel een beetje verwarrend ;) |
|
| Lia : | Zaterdag, februari 12, 2005 07:51 |
| nadenkertje... | |
| Clienniej: | Zaterdag, februari 12, 2005 01:51 |
| Heel apart neergezet, verwarrend, maar mooi kusje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gevoelig | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 12 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||