Waarmee je m'n voorhoofd kust.
je slaat ze
zachtjes, om me heen,
als een deken in
het duister, als een
warme hand, op m’n
natte wang. En ik glimlach enkel
m’n droefste wezen en ik
laat enkel
een traan verder
glijden. want de pijn is
steeds voelbaar,
dag en nacht en
nacht en dag,
zelfs in m’n slapen kom ik
het tegen, en schreeuw ik de onmacht
telkens uit. Maar
je hand blijft telkens
komen en de zachtheid waarmee je
m’n voorhoofd kust, daar word ik
zo verloren, zo kwetsbaar van. Maar
ik kan nu niet meer zonder, jij dooft
m’n pijnen telkens weer en ik verlang
naar de zachtheid, ik verlang,
keer op keer.
Reacties op dit gedicht
| .rose: | Zondag, februari 13, 2005 18:40 |
| :) mooi liefs .rose |
|
| liientjUh: | Zondag, februari 13, 2005 17:58 |
| heel mooi gedicht! ga zo door kuzj elien | |
| fristike: | Zondag, februari 13, 2005 16:25 |
| Hoi, prachtig gedicht!!!! Ik hoop dat je tranen minderen en dat je geulukkig wordt.Als je wilt mag je me altijd mailen.Veel liefs, Fristike en hou je goed hé! xXx |
|
| fixien: | Zondag, februari 13, 2005 16:19 |
| Supermooi gedicht! ik moet bijna een traantje wegpinken:) Knuf |
|
| Djerco Scholte: | Zondag, februari 13, 2005 16:09 |
| *zucht* Heel heel mooi Kus Djerco |
|
| Maya Sigui: | Zondag, februari 13, 2005 16:05 |
| Mooiiii! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||