dank...
Drijvend boven woeste zee
Gehuld in een glazen globe
Beschermend voor kille kou
Wegdrijvend van iedere castrobe
Nachtrood verlicht pad
Volgend het deinen der golven
Hoofd bevrijd leeg
Nieuwe energie aankolven
Opkomende zon aan de horizon
Energie mag weer ontluiken
Vogels maken me weer helder
Zodat ik weer kan opduiken
Globe openend door de dag
Geluiden weer helder van klank
Krieken van een nieuwe dag
en daarvoor weer mijn dank…
Reacties op dit gedicht
| starlover: | Dinsdag, februari 15, 2005 12:19 |
| O, wat mooi.....Schitterend. liefs starlover |
|
| sunset: | Maandag, februari 14, 2005 09:49 |
| Schitterend. Liefs / susnet |
|
| Raira : | Maandag, februari 14, 2005 00:49 |
| Prachtig verwoord dit gedicht heerlijk positief liefs Raira |
|
| milamber: | Maandag, februari 14, 2005 00:35 |
| heel knap geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: -- Calimero -- | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||