abstracte schoonheid
twee ogen en een mond
maar geen oren, geen neus
mismaakt maar lief, heus
het was ik, de lebberlik
die hem wel schattig vond
ik weet, de neus is overbodig
ruiken had hij toch niet gekund
door z’n lijst toch niet gegund
en horen door namaak oren
dat is belachelijk onnodig
geef mij maar zijn lach
op lippen zo rood geverfd
dat er geen leugen zwerft
en laat zijn ogen mij betogen
dat hij schittert, elke dag
*(...!)*
Reacties op dit gedicht
| *** Zilver ***: | Dinsdag, februari 15, 2005 19:28 |
| stil.. echt mooi meis. lang niet gesproken.... liefs en xxx glitter |
|
| sunset: | Dinsdag, februari 15, 2005 17:48 |
| Prachtig stukje werk dit. met graagte gelezen. Liefs / sunset |
|
| stairway 2 heaven: | Dinsdag, februari 15, 2005 16:45 |
| Mooi mooi mooi, I like it xxx |
|
| winterklaas: | Dinsdag, februari 15, 2005 15:29 |
| dus we zijn hier in uiterst mooie literaire bewoordingen een ingelijste smiley aan het beschrijven? gaaf! André |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bloementje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||