Beroeps stilte

in ogen diep
keek ik zonder woorden
in blikken strak
vertelde ik mijn verhaal

in stilte brak een kom
ik stoote hem nerveus om
geen kik werd gegeven
enkel maar geschreven

een zucht
het tikken van een pen
ogen brandend stil
braken mijn laatste wil

tranen stroomden
mijn weerstand brak
in leegloop van mijn ziel
nergens nog een spoor van mijn eigen ik

het luisteren
van woorden zo divers
stilden zelfs
beroeps getrainde zijn

een hand
zwijgend op mijn schouder
ik wil dat je nu gaat
en morgen weer voor me staat

de zelfde tijd
een ander mens
die niet meer struikeld
over eigen overschreden grens

zoek naar woorden
die antwoord geven
aan gekwelde ziel
je hoeft maar te vragen

het antwoord ligt in voel
aan oranje horizon
dubbel gestikt
laat niet los

het is niet mijn weg
die ik in jou handen leg
maar een zicht
die duizend dingen zegt

plaats je dicht
in een voor jou moment
je voelt dan het dubbel kloppen
dat zal echt niet zo maar stoppen


wim black lord