Zij zwerft
tussen borst en streek
verkent de nacht in elke stad
maar geen die het heft in eigen hand
zoals het zwaard
dat trillend in het been – verwijst
naar andere tijden
Het harnas dorst de zwijgende
op een draf naar oneindigheid, vrede
schuilt om iedere hoek
maar geen die het heft in eigen hand
zo is het bloed tot ijs gestold
in het vertrouwen dat zij zocht; de warmte
in haar eigen haard
nooit meer terug gevonden.
| Boudaatje: | Zaterdag, februari 19, 2005 20:24 |
| Adembenemend. liefs |
|
| sunset: | Zaterdag, februari 19, 2005 09:43 |
| Poëzie der 'middeleeuwen' - ook in voel. Mooi man. Liefs / sunset |
|
| hiljaa: | Zaterdag, februari 19, 2005 08:24 |
| zwerft met zwaard en harnas tot bloed is gestold! prachtig knufliefs--hiljaa-- |
|
| PeterdB: | Zaterdag, februari 19, 2005 00:40 |
| Weer een geweldig werkje van je Edwin. Ook je gedicht "Ïk vlucht en ik pen" vandaag op Nederlands vond ik erg sterk. | |
| Raira : | Zaterdag, februari 19, 2005 00:35 |
| kille dood gestorven dus zeer mooi verwoord liefs raira |
|
| sergev2005: | Zaterdag, februari 19, 2005 00:34 |
| Hey Edwin, Rake poëzie. Je hebt waaaaaanzinnig veel talent. Ik ga je naam onthouden en waarschijnlijk eens grasduinen in je inmiddels zeer rijk oevre aan poëzie. Proficiat, Gegroet, Serge. |
|
| Fri..: | Zaterdag, februari 19, 2005 00:29 |
| wauw, schitterend dit mooie poëzie.. Liefs, Frida |
|
| Auteur: Edwin van Rossen | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||