nooit
nooit
Nooit kan ik jou vragen
Om een wijs advies
Nooit sta je mij bij
Met raad en daad
Ik doe het in mijn uppie
Helemaal alleen
Het is een rotgevoel
Als je er alleen voor staat
Zo ging het dus vroeger
Nadat jij ons verliet
Ons achter moest laten
In al ons verdriet
Graag had jij
Wat langer willen leven
Maar meer tijd
was jou niet gegeven
Och, vadertje lief
Ik mis je nog elke dag
Ooit komt de tijd
Dat ik me bij je voegen mag
Lia
Reacties op dit gedicht
| Black Lord: | Zaterdag, februari 19, 2005 22:22 |
| ik moet het al 43 jaar zonder doen en het doet nog steeds pijn dus delende gedachten begrijpende voel al vermeld in duodicht het missen van vader licht zo veel sterren zo veel zielen zo veel delen zo veel begrip zo veel herkenning in je gedicht warme knuf wim black lord |
|
| Boudaatje: | Zaterdag, februari 19, 2005 20:26 |
| Ik geef je een dikke knuffel. liefs |
|
| m@rcel: | Zaterdag, februari 19, 2005 19:50 |
| Stil makens mooi Lia, Ik ken het gevoel helemaal. Liefs m@rcel |
|
| Psych: | Zaterdag, februari 19, 2005 18:59 |
| hoor zachtjes naar die stem in jou,die tegen je praat,als je bijna slaapt,liefs,,,elze,,, | |
| ILse Bruintjes: | Zaterdag, februari 19, 2005 17:27 |
| WEer schitterend liefs mij |
|
| Martine Gieze: | Zaterdag, februari 19, 2005 14:32 |
| mooi/droevig verwoord! sterkte met het blijvende gemis! liefs,Mart |
|
| soulsister: | Zaterdag, februari 19, 2005 10:49 |
| Het gemis blijf je voelen,mis mijn paps ook zo liefs soul |
|
| ***Zij***: | Zaterdag, februari 19, 2005 10:48 |
| Hoog tussen wolken zul je zweven, Kon ik je maar zien daar, desnoods maar even Prachtig neergezet, voelbaar.... En dan denk ik aan mijn eigen vader, de koppigheid zelve....heb hem dus wel en toch eigenlijk niet.... Die kan ik dus nog wel vasthouden maar doe ik liever niet...raar?? weet het niet.... pfff, leven sucks zo nu en dan.... |
|
| sunset: | Zaterdag, februari 19, 2005 10:18 |
| Nooit? En hij is er altijd. Misschien dat je niet altijd hard genoeg 'luisterde, luistert'. Zo voelbaar missend, liefdevol hunkerend. Liefs (en knuf) / sunset |
|
| Jannie Hoogendam: | Zaterdag, februari 19, 2005 09:10 |
| Voelbaar gemis... zeer herkenbaar liefs Jannie |
|
| Annemieke van der Ven: | Zaterdag, februari 19, 2005 09:04 |
| Laat die tijd toch nog maar even op zich wachten... Liefs Annemieke |
|
| hiljaa: | Zaterdag, februari 19, 2005 09:04 |
| dat zal altijd blijven dat gemis! ik mis mijn paps ook! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Raira : | Zaterdag, februari 19, 2005 08:54 |
| knuffelllll en oooooit duurt hopelijk nog heeeeeel lang liefs Raira |
|
| lommert: | Zaterdag, februari 19, 2005 08:27 |
| teer en liefdevol gedicht...zo voelbaar..Ooit komt de tijd...laat mij nog even genieten van je gedichten:) xxliefs willem |
|
| H.J.: | Zaterdag, februari 19, 2005 06:59 |
| Paps kun je nooit missen. Ben er ook nog niet aan gewend. troostxx H.J. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: -Suus- | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||