de opengerukte deur
een poging tot stil protest
wanneer ik weeral
hevig geshockeerd word
door je stoere mannentaal
mijn lichaam krimpt in elkaar
wanneer ik kennismaak
met je agressieve blik
die mijn kwetsbare ik doorboort
geheel in elkaar gestort
en zelfrespect verloren
toen jij de nog gesloten deur
naar maagdelijkheid opende
Reacties op dit gedicht
| Boudaatje: | Zaterdag, februari 19, 2005 20:30 |
| Prachitg verwoord in alle pijnlijkheid van de inhoud. liefs |
|
| Sunflower Ria: | Zaterdag, februari 19, 2005 16:33 |
| pijnlijkheftig dit neergezet gelukkig fictie maar in werkelijkheid zoveel teveel gebeurt !!!!! vreselijk heb ik echt geen woorden voor liefs en knuffel SunflowerRia |
|
| Will Hanssen: | Zaterdag, februari 19, 2005 11:22 |
| Heftig dit gedicht...ik ben blij dat het fictie is.. Liefs, Will |
|
| sunset: | Zaterdag, februari 19, 2005 11:00 |
| Wat een verwoording. Maar gelukkig fictie. Liefs / sunset |
|
| braakiejz: | Zaterdag, februari 19, 2005 10:24 |
| ...slik... die komt aan knuffel |
|
| Raira : | Zaterdag, februari 19, 2005 10:00 |
| stil........... rakend pijnlijk en onvoorstelbaar liefs knuff Raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: druppeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||