Eeuwige achtervolging
het komt weer terug
zo vlug
zo snel
ik wist het wel
het laat me nooit alleen..
waarom moet 't mij steeds pakken
en laat me dan weer verder zakken
naar beneden,
of ik nog niet genoeg heb geleden
wat moet ik doen
zodat het me met rust zal laten
het helpt heus niet,
alleen maar praten
maar dat hebben mensen niet in de gaten
ze voelen niet mijn pijn
hoe afgrijselijk het is zo te zijn
achterna gezeten door de duisternis
Reacties op dit gedicht
| droomster: | Vrijdag, februari 25, 2005 16:58 |
| sgat we keep it cool you get the best!!! xxx |
|
| SpinneSchim...: | Dinsdag, februari 22, 2005 22:53 |
| knap ijzersterk neergetypt gewoon af met een heel wrange nasmaak...herkenbaar gevoel gegoten in een goddelijk gedicht... veel succes erbuiten gewenst |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Geneviene | 
|
|
| Gecontroleerd door: jo | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||