,,,Zware klei,,,
vertrapte laarzen dragen het zware klei
voort door de dagen,
die lengen naar de zomer
vergeelde muren dragen witte vlekken
van herinnering die niet meer is
geploegde sporen met diepe watergeulen
vullen het oude land met tranen
het lentert zacht in al het liefde
en doet rozen kleuren naar je hart
gesproken woorden naar een leeg terras
verweerde plastic stoelen in het gras,,,
,,,Elze,,,
Reacties op dit gedicht
| druppeltje: | Donderdag, februari 24, 2005 19:22 |
| heel erg mooi, verwarring en pijn mooi neergezet liefs drup |
|
| Maarten - bz: | Donderdag, februari 24, 2005 15:51 |
| De zwaarmoedigheid van het gedicht wordt zeer goed naar voor gebracht door de keuze van de klanken, de woordkeuze en de regellengte. Alleen spijtig dat het niet op een sterkere manier is neergelegd naar het einde toe. Het mist een toets die blijft hangen.De moeite waard hier even bij stil te staan en naar te zoeken. Maak je een statement door het plaatsen van komma's? |
|
| Will Hanssen: | Donderdag, februari 24, 2005 10:05 |
| De dagen gaan voorbij Elze....en het wordt weer lente, heel binnenkort...en dan....wordt alles weer nieuw.. Heel veel liefs, Will |
|
| black cat: | Donderdag, februari 24, 2005 09:49 |
| Prachtig geschreven, een gedicht vol droefheid. liefs dieuwy |
|
| sunset: | Donderdag, februari 24, 2005 09:05 |
| Dit is voelbare droevige eenzaamheid. Liefs (en knuf) / sunset PS: Ben toch blij dat ik je weer lees. |
|
| de nifter: | Donderdag, februari 24, 2005 08:11 |
| ja, kan pijnlijk zijn, zware klei | |
| Lievelingetje45: | Donderdag, februari 24, 2005 07:44 |
| Jouw verdriet doet ook mij zeer! Een warme gemeende troostknuffel krijg je van mij! Liefs/Sterkte/Knuffel |
|
| Annemieke van der Ven: | Donderdag, februari 24, 2005 06:07 |
| Het leest triest, maar toch... Extra knuffel Annemieke |
|
| Lia : | Donderdag, februari 24, 2005 05:52 |
| knuffel, Lia | |
| flores: | Donderdag, februari 24, 2005 02:51 |
| Heb even geen woorden meer.. Jouw verdriet doet me teveel. Maar ik weet ook dat dit gevoel voorbij zal gaan, met of zonder hulp van de mensen om je heen.. Ik ben er voor je, dat weet je. Maar ik weet dat je sommige dingen zelf moet verwerken, daar kan de buitenwereld niets mee.. Heel veel liefs van mij, het is maar flores. Maar zeer gemeend... Take care...!!! |
|
| willy Vittali: | Donderdag, februari 24, 2005 02:45 |
| En als de lente komt dan zingt het land, en wij bezingen haar. groetjes Willy | |
| Raira : | Donderdag, februari 24, 2005 01:23 |
| een prachtig gekleurd schilderij aan die muur een mooi kunstwerk van de klei maken de verweerde stoelen schilderen tot nieuw leven en jezelf weer krachten geven liefs en sterkte elze Raira |
|
| maria : | Donderdag, februari 24, 2005 00:32 |
| knuffie warm in stil omarm liefs, maria |
|
| Rien de Heer: | Donderdag, februari 24, 2005 00:32 |
| Het straalt een bepaalde vorm van droefheid uit. Groetjes, Rien. |
|
| Mindy broeders: | Donderdag, februari 24, 2005 00:29 |
| prachtig weer psych.Ik denk aan je en hoop dat het snel weer beter met je zal gaan. Liefs mindy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: jo | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||