Het prentje in mijn kooi
Het Prentje in mijn kooi
Ik was nog maar een puber van enkele turven groot
maar verdiende reeds op zee`t dagelijks brood
aan boord hoorde ik de stoere verhalen aan
van, aan wal achter de wijven aan gaan.
Ze vertelden dan vaak onomwonden
over hun kleine en grote zonden
maar ik was nog maar een ventje
doch in mijn kooi hing reeds een prentje.
Ik had mijn armen om haar heen gelegd
en haar met een kus vaarwel gezegd
ik heb nooit over haar aan boord verteld
ik was te zeer op haar gesteld.
Maar vaak duurden de reizen lang
ook was ik heel schuchter
en zij had erg veel drang
en bekeek de zaken nuchter.
Dus kwam er een moment
waaraan de aanhouder nooit went
het was er toch van gekomen
zij was door een ander genomen.
DdJ,
Reacties op dit gedicht
| Peter van der Linden: | Zondag, februari 27, 2005 16:30 |
| Triest, maar wel heel mooi hier neergezet. Met plezier gelezen. Fijne zondag verder. Peter. |
|
| Rien de Heer: | Zondag, februari 27, 2005 10:54 |
| Triest, maar wel heel mooi verwoord. Groetjes, Rien. |
|
| hiljaa: | Zondag, februari 27, 2005 10:16 |
| droevig ! maar je komt er heus wel bovenop! vooruitkijken! knufliefs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Zondag, februari 27, 2005 09:00 |
| Jouw eerste liefdesverdriet dus. ook die blijft onvergetelijk (net als de eerste kus, de eerste ...). Herinneringdelend neergezet. Liefs / sunset |
|
| remie: | Zondag, februari 27, 2005 08:33 |
| ach zielig, je eerste liefde....Liefs Remie | |
| sergev2005: | Zondag, februari 27, 2005 00:41 |
| mooi mooi mooi, Veel liefs, Serge |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dolf de Jong | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||