Kostbare momenten (maar o zo gewoon
Kostbare momenten (maar o zo gewoon)
ik had vleugeltjes
en danste de dag
hapte de zon
en speelde de wind
en, zo herinner ik,
wapperende jurkjes
-roze-, mijn haren
gebonden in een lint
toen nog waren tranen
van vallen, - en opstaan
gewoon, net als die
van elk vijf jarig kind
Reacties op dit gedicht
| freakangel: | Zondag, februari 27, 2005 16:30 |
| Konden we maar blijven denken als een kind... mooi gedicht! liefs freakangel |
|
| Fortune: | Zondag, februari 27, 2005 16:05 |
| ja.. kinderen maken zich druk om kleine dingen, die zooo groot lijken.. Soms is dat wel jammer dat je dat dan nu niet meer hebt.. Vind ik liefs, Samantha |
|
| black cat: | Zondag, februari 27, 2005 14:56 |
| prachtig geschreven, een genot om te lezen. liefs dieuwy |
|
| Will Hanssen: | Zondag, februari 27, 2005 14:42 |
| Prachtig Bloementje.....graag gelezen. Liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bloementje | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||