voorbij
Ik ga je verliezen
je geest is ver weg
en als ik moet kiezen
is dit wat ik zeg;
Je bent nu een kind
wat ik eens voor je was
ik herinner mij ,
ik zat in de klas
jij zei
pak haar maar streng aan
ik zie je nog
zo rechtop staan!
Je was een harde
en ik verstarde
jij bepaalde
en ik die baalde
jij was zo krachtig
en nu..waarachtig
ben jij het kind.
Maar ik kom op voor jou,
Ik ga je moeder soms voeren
hoor ik..
Het is geen beest en je denkt toch niet
dat ik dat pik?
Ze MOET naar de zaal
en ik zeg;
heee..wat is dit allemaal
Waar is het respect gebleven?
Hoelang heeft ze nog te leven?
Pak haar niet te streng aan
zeg ik...
Help haar..
Ze hoeft niet meer
op haar eigen benen te staan!!!
Reacties op dit gedicht
| Martine Gieze: | Zondag, februari 27, 2005 20:35 |
| omgekeerde wereld...heel pijnlijk/moeilijk moet dat zijn! erg mooi/intens/krachtig verwoord! liefs,MArt |
|
| Mamke: | Zondag, februari 27, 2005 18:35 |
| Slik, lijkt me zo moeilijk... | |
| Reinoudt Labij van der Pol (rino): | Zondag, februari 27, 2005 18:34 |
| ik denk dat je der mee zit en dat je het jezelf kan vergeten als je het doet vergeven...precies dat wat het moeilijkst is..precies dat denk ik wat het probleem is.....ik vind het een heel mooi gedicht!!! | |
| Nienke: | Zondag, februari 27, 2005 18:33 |
| Kben et met Lia eens.. Liefs, Nienke |
|
| Lia : | Zondag, februari 27, 2005 18:07 |
| heel krachtig verwoord......... | |
| sunset: | Zondag, februari 27, 2005 18:03 |
| Zo voelbaar, herkenbaar, en ondanks het thema, mooi neergezet. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||