Peinzen
Ik kijk uit mijn raam
en zie je aan de overkant lopen
je schouders gebogen
ik ken niet je naam
je lijkt me wat bezopen.
Ik zie je vanuit mijn raam
je hebt een fles in je hand
je zwiebert en zwaait
dan in het midden
dan aan de kant
en de andere hand die maait.
Ik zie dat je valt,
je roept nog wat
ik kan het niet verstaan
want jij bent te zat.
Ik loop naar je toe en zeg ;
Kan ik wat voor u doen?
En jij zegt brabbelend...
ja trut ,geef me voor
een drankie....
maar wat poen!!!
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, februari 28, 2005 19:32 |
| Prachtig beeldend mooi neergezet hier. Je brengt ons middenin het gebeuren. Knap. Liefs / sunset |
|
| Mamke: | Maandag, februari 28, 2005 19:26 |
| Stank voor dank dus, mooi verwoord. Gr. Mamke |
|
| Psych: | Maandag, februari 28, 2005 18:17 |
| was jij dat die me niets wou geven,,,grapje,,,liefs,,,elze,,, | |
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||