^ Los ^
Los
Als tussen momenten
Zowat tijdloos het schijnt
Een fractie van een seconde
De realiteit verdwijnt
Geheel los van de wereld
en los van God
richtingloos vallend
zonder enig gebod
Geen remmen, geen netten
Geen banden of verplichtingen
Zonder kompas en
Zonder gevoel voor richtingen
Dansend, feestend, vierend
De puurheid van de ziel
Je ik, je wezen, helemaal jezelf
Je emotioneel profiel
In een flits schiet het voorbij
Een onmiskenbaar helder moment
Als van boven ingegeven
In de schemering van wie je bent
De nietigheid tekenend
Immers ik ben als stof
Ondanks mijn drang groot te zijn
Ik doe maar alsof
Als tussen momenten
Zowat tijdloos het schijnt
Een fractie van een seconde
De realiteit verdwijnt
Geheel los van de wereld
en los van God
richtingloos vallend
zonder enig gebod
Geen remmen, geen netten
Geen banden of verplichtingen
Zonder kompas en
Zonder gevoel voor richtingen
Dansend, feestend, vierend
De puurheid van de ziel
Je ik, je wezen, helemaal jezelf
Je emotioneel profiel
In een flits schiet het voorbij
Een onmiskenbaar helder moment
Als van boven ingegeven
In de schemering van wie je bent
De nietigheid tekenend
Immers ik ben als stof
Ondanks mijn drang groot te zijn
Ik doe maar alsof
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, maart 01, 2005 10:43 |
| Juist in het herkennen van het kleine, de nietigheid, schuilt de grootheid van jezelf. Mooi. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Artifex |  
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||