Mag ik nog even zijn je kind
Mag ik nog even zijn je kind
Mij straffen doet, zo liefdevol
Ik weet wanneer het nodig was
Van mij zo horendol
Mag ik nog even zijn je kind
Een boterham pindakaas
En mij naar bed toe brengt
Als ik ben uitgeraasd
Mag ik nog even zijn je kind
Een kus op alle twee mijn wangen
En wij elkaar weer vinden
Zo lief, zo onbevangen
Mag ik nog even zijn je kind
En tegen je schouder huilen
En wij elkaars tranen drogen
Als kind, heel even bij je schuilen
Willem
Jannie Hoogendam: | Woensdag, maart 02, 2005 11:58 |
Niet even Willem...altijd ben je haar kind en ik hoor ze al fluisteren: " kom maar kind..." Lief gedicht xxx Jannie |
|
Peter van der Linden: | Woensdag, maart 02, 2005 11:44 |
Verlangen wij er allemaal soms niet naar om weer even een kind te zijn? Mooi geschreven. Peter. |
|
Zij : | Woensdag, maart 02, 2005 10:44 |
Stil.... | |
sunset: | Woensdag, maart 02, 2005 10:01 |
Hunkerend, mooi. Pure moederliefde. Liefs / sunset |
|
hiljaa: | Woensdag, maart 02, 2005 09:52 |
fantastish! de gedachten even terug kind te mogen zijn! knufliefs--hiljaa-- |
|
Raira : | Woensdag, maart 02, 2005 08:42 |
wees jij nog maar weer even het kind.. in je gevoel kun je helemaal terug gaan hier je teddybeer is er ook nog.. liefs Raira |
|
Lia : | Woensdag, maart 02, 2005 07:55 |
tuurlijk mag je dat.... knuffie... Lia | |
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: -Suus- | ||
Gepubliceerd op: 02 maart 2005 | ||
Thema's: |