pure schoonheid
een wit kanten rokje
dat mee beweegt met de wind
en onbezonnen speels
je licht gebruinde benen kietelt
een hemelsblauw topje
waarin je mooi gevormde borsten
hun tepels onschuldig vrijgeven
en je navel te voorschijn komt
je sierlijke handen
met roos geverfde nagels
die verlegen doorheen je
naar bloemen ruikend haar strelen
Reacties op dit gedicht
| ana (stacia): | Woensdag, maart 02, 2005 20:06 |
| Dit neigt al naar de zomer ... doet wel verlangen liefs ana |
|
Over dit gedicht
| Auteur: druppeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||