Leve secondenlijm
Leve secondenlijm
Je lacht en speelt tot je me ziet
Dan veer je recht en loopt naar mij
Je oogjes tranen mondje schreeuwt
Mijn kindje toch, je was toch blij?
Ik neem je vast en snikkend komt
De reden van het groot verdriet
Je klei-diertje werd stukgetrapt
En het weer maken kon je niet
Het wenen stopt terwijl ik wieg
Ik zet je neer en neem je tas
Nog even snikken en we zijn weg
Met trage schreden naast trippelpas
En ’s morgens vroeg spring je op bed
Je ogen blinken, het is feest
Want op de keukentafel staat
Bijna als nieuw je kleien beest
Dad Scientist
Je lacht en speelt tot je me ziet
Dan veer je recht en loopt naar mij
Je oogjes tranen mondje schreeuwt
Mijn kindje toch, je was toch blij?
Ik neem je vast en snikkend komt
De reden van het groot verdriet
Je klei-diertje werd stukgetrapt
En het weer maken kon je niet
Het wenen stopt terwijl ik wieg
Ik zet je neer en neem je tas
Nog even snikken en we zijn weg
Met trage schreden naast trippelpas
En ’s morgens vroeg spring je op bed
Je ogen blinken, het is feest
Want op de keukentafel staat
Bijna als nieuw je kleien beest
Dad Scientist
Reacties op dit gedicht
| eye witness: | Zondag, april 30, 2006 13:20 |
ik voel bijna je warmte... zo mooi. x |
|
| Tika: | Vrijdag, december 30, 2005 15:37 |
| lief!!!! Kusje Tika |
|
Over dit gedicht
| Auteur: scientist | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||