Eenzaam
Eenzaam
Mijn ogen, sluitend
het is donker,
niemand om me heen
eenzaam
Mijn ogen, geopend
het is licht,
niemand om me heen
eenzaam
Mijn hersenen, voluit denkend
waar is iedereen
niemand om me heen
eenzaam
Mijn oren, luisterend
ik hoor geschreeuw
niemand om me heen
eenzaam
Mijn lichaam, zoekend
naar mensen die me begrijpen
niemand om me heen
eenzaam
Mijn hart, voelend
aan de leegte, nimmer gevuld
niemand om me heen
eenzaam
Reacties op dit gedicht
| Paul Willems (Quikkie): | Zondag, maart 06, 2005 15:06 |
| Paul Willems (Quikkie): | Zondag, maart 06, 2005 15:06 |
| sorry voor de taal fouten | |
| Paul Willems (Quikkie): | Zondag, maart 06, 2005 15:06 |
| woorden , werden zinnen je gevoelens uitendaar kun je mee beginnen hier een luiterend oor een lichtje in het donker om je eenzaamheid te verzachten xPaul |
|
| Parcifal: | Zondag, maart 06, 2005 12:01 |
| mooi geschreven, heeft iets speciaal ,en als je je aleen voelt aarzel dan niet om me te mailen ,ik ben altid bereid om te luisteren :) | |
| Hans Winter: | Zondag, maart 06, 2005 11:35 |
| al zoek je de zon, nog is de winter wit in allen stil, zo dicht, het maakt je vleugels tot vliegen te stram, maar de stralen maken je toch wel warmer, bereiden je voor op een wonderlijk plots samen gaan horen. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Smoup | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||