mijn kunstgebit
het land is gehuld in een sneeuw tapijt
alle straten zijn wit
onder die sneeuw
ligt mijn kunstgebit
hoe moet dat nou
sta met een bek zonder tanden
ik wroet in de sneeuw
met mijn blote handen
er kwam een sneeuwpop voorbij
met heel veel pit
in zijn bek
droeg hij mijn kunstgebit
alle straten zijn wit
onder die sneeuw
ligt mijn kunstgebit
hoe moet dat nou
sta met een bek zonder tanden
ik wroet in de sneeuw
met mijn blote handen
er kwam een sneeuwpop voorbij
met heel veel pit
in zijn bek
droeg hij mijn kunstgebit
Reacties op dit gedicht
| Semara : | Maandag, maart 07, 2005 15:28 |
| Dat wordt idd even improviseren tot de lente whaahahaha (heb er wel een beeld bij ghegheghe) knuf semara |
|
| Addee: | Maandag, maart 07, 2005 15:27 |
| Nog van dat. Weldra komt de lente. Dan zal de sneeuwman smelten en blijft alleen je kunst gebit. Hou het in de mot en recupereer. Addee |
|
Over dit gedicht
| Auteur: hendreetje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||