het tochtte verleden
het tochtte verleden
we stopten
het eindpunt
mijn laatste
station
jij was
een schim
op het verste
perron
herkende
en zwaaide
in kleuren
ik kom
handen en lippen
vochtig en klaar
maar het tochtte
verleden ook daar
we lachten en
huilden het jaar
van de scheiding
die nacht bij elkaar
ik ben ontwaakt
jou in mijn armen
vraag niet naar
hoe en of waar
wil melker
08/03/2005
Reacties op dit gedicht
| Mindy broeders: | Dinsdag, maart 08, 2005 23:36 |
| prachtig wauw echt geweldig! liefs mindy |
|
| black cat: | Dinsdag, maart 08, 2005 21:19 |
| weer eens een prachtig gedicht Wil, vol met begrip. liefs, dieuwy |
|
| Psych: | Dinsdag, maart 08, 2005 19:24 |
| mooi gedicht weer Wil,heel goed begrijpend,,,liefs,,,elze,,, | |
| Dirk Hermans: | Dinsdag, maart 08, 2005 18:21 |
| mooi verwoordt groetjes Dirk |
|
| hiljaa: | Dinsdag, maart 08, 2005 16:41 |
| moeilijke tijden! knufliefs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Dinsdag, maart 08, 2005 10:29 |
| Aanvaarden, voelen, altijd beter dan 'denken'. En zeker als dichter. Prachtig weer van je wil. Liefs / sunset |
|
| Hilde Meulbroek: | Dinsdag, maart 08, 2005 07:58 |
| Dit heeft me geraakt... | |
| Raira (Ria): | Dinsdag, maart 08, 2005 07:55 |
| waar dan? en hoe? en waarom? ik wil het niet weten ik weet wel dat dit gedicht weer een heleboel sporen achterlaat fijne dag Wil liefs Raira |
|
| Diane: | Dinsdag, maart 08, 2005 07:12 |
| Prachtig de trein rijd voort tot het eindstation is gevonden en dan weet je het hoe en of waar. Liefs Diane | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||