Hoe graag ik ook wil
Het verandert niet
Het regent van binnen
Tranen van verdriet
Ik wil het niet accepteren
Waarom ik nu wel?
En zit ik tussen al die mooie slanke mensen
Ik, een dik lichaam en een vel
Ik wil immuun zijn voor mezelf
geen zelfmedelijden hebben
Dat verdien ik niet
Omdat het mijn eigen schuld is
Al voel ik me wel rot
Niet eens mn beloften aan mezelf kunnen nakomen
Komt het ooit nog goed met mij
Of gebeurt zoiets alleen in sprookjes en dromen?