ik denk nu weer terug aan die avond, onze avond samen
die avond dat ik weer veilig en warm in je armen lag,
jou lichaam zacht tegen het mijne voelde
de avond dat ik jou hart en mij hart tekeer hoorde gaan
ik wist dat het misschien fout was voor de buitenwereld
maar voor ons o zo heerlijk veilig en vertrouwd
dat er geen woorden voor waren op dat moment
en de stilte genoeg zei, en genoeg met onze gevoelens deed
met gevoelens die je niet kunt negeren,
want ze zijn er..onmiskenbaar..en die blijven er..