liefde leek iets eeuwigs
Mijn hart sloeg hard
als de wel bekende naald
die ik naar beneden hoorde suizen
In onze pure stilte
En liefde leek iets eeuwigs
Dat wij delen konden
Wanhoop niet
Mijn streven is nog
Onbeschadigd
En jij fluisterde jouw woorden
Droef klonk jij in mijn oren
'Ik wou dat ik écht voelen kon
Wat verlangen is...'
En liefde leek iets ontastbaars
Dat wij niet konden raken
Toch
Jij stak mij fel
Met jouw opgevangen naalden
Reacties op dit gedicht
| Fri..: | Maandag, maart 14, 2005 18:00 |
| diep dit gedicht, zeer mooi ook ik ga je maar eens vaker lezen Liefs. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: boemerangkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||