Mooie praatjes, bla bla bla,
en ik naief en simpel,
slaagde voor onoplettendheid
zomaar met vlag en wimpel.
Keek eventjes niet goed uit,
lag vriendschap op 't verkeerde pad,
ik vertrouwde op gevoel, dacht dat het goed zat.
Een illusie armer tot besluit.
Het tranendal ben ik voorbij,
niet lang bij stilgestaan.
Als iemand aan wie je zoveel vertelt,
dat gevoel zo maar laat gaan.
Maar dit jaar, dat wordt van mij,
en ook loslaten hoort daarbij.
Het blijft jammer, dat is een feit,
Want ik was je liever rijk dan kwijt.