afvragen
afvragen
stel dat hij nog zou leven
hoe zou het dan met mij gaan
zou ik dan nog net zo stevig
met beide benen in het leven staan
had ik dan leren knokken
vechtend voor mijn bestaan
worstelde ik dan door dalen
of zou alles vanzelf gaan
op diverse momenten in je leven
lijkt de wereld stil te staan
zo ook toen ik mijn vader
naar het hiernamaals zag gaan
Lia
Reacties op dit gedicht
| m@rcel: | Donderdag, maart 17, 2005 21:14 |
| Heel mooi intens beschreven. Liefs m@rcel |
|
| Psych: | Donderdag, maart 17, 2005 17:47 |
| vraag niet je niet te veel af,,,het brengt je in verwarring,,,ik weet het,,, | |
| Bieke: | Donderdag, maart 17, 2005 11:59 |
| Het gemis zal teeds blijven denk ik lia mooi neergezet met respect gelezen Liefs Bieke, |
|
| Mindy broeders: | Donderdag, maart 17, 2005 11:16 |
| tja, ik weet niet, mij zal een hoop minder zijn overkomen, een paar goede dingen, maar ook zeker een hoop slechte dingen zouden me bespaart zijn gebleven... Eén ding is wel positief, ik ben sterker nu, na alles wat is gebeurt. Sterkte liefs Mindy |
|
| Raira : | Donderdag, maart 17, 2005 09:34 |
| ik weet zeker dat alles een doel heeft en vragen waarom..tsja.. je hebt zelf al het antwoord gegeven en gemis blijft...maar ook de positieve dingen die je er aan hebt over gehouden.. en die heb je ook vabn via je vader ervaren liefs knuff Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||