De stad ontwaakt uit haar slapen
een diepe zucht komt uit haar mond
het terrein van wakker worden
betreedt ze graag
Opgewekt kijkt ze naar de mensen
af en toe haar hoofd schudden bij incidenten
de dingen uit het dagelijkse leven
bewaard ze in haar boek
Men kent haar zoals men haar kent
een vriendin met wijze raad
verscholen achter een dichtbegroeid bos
waar het het geluid van weemoed wordt verstoord
Door bulldozers die
overgaan tot de sloop
sunset: | Vrijdag, maart 18, 2005 08:34 |
'k Zie het zo voor me. Beeldend treffend neergezet. Liefs / sunset |
|
nica: | Vrijdag, maart 18, 2005 00:49 |
weer heel mooi... liefs nica |
|
maria : | Vrijdag, maart 18, 2005 00:26 |
zo mooi..... liefs, maria |
|
Fri..: | Vrijdag, maart 18, 2005 00:13 |
Wauw, zonde van zo'n prachtig beeld.. ( niet zonde van je gedicht maar van de stad ) Liefs, Frida |
|
Raira : | Vrijdag, maart 18, 2005 00:12 |
mooi en rakend weer Wijnand liefs Raira |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 18 maart 2005 | ||
Thema's: |