ontwaakt uit een winterslaap
je nog schattige kinderhandjes
die de winter uit je ogen wrijven
en het donzige, beschermende deken
van je tere, vale huid nemen
je blauwe ogen die de wereld inkijken
vanuit een nieuwsgierigheid om te ontdekken
die doordringt wordt met een angst
om wat onbekend en dus onbemind is
je zet je allereerste stapjes de lente in
en wankelt nog op je levensweg
opzoek naar kracht en energie
om je lichaam te doen herleven
Reacties op dit gedicht
| flores: | Maandag, maart 21, 2005 02:27 |
| Wat een ontzettend liefdevol geschreven gedicht.. Prachtig, zoals het er staat.. Liefs.. |
|
| Roxz: | Zondag, maart 20, 2005 23:02 |
| heel lief en zeer mooi geschreven Greets Roxz |
|
| Will Hanssen: | Zondag, maart 20, 2005 15:20 |
| Prachtig, teder en liefdevol geschreven.. Liefs, Will |
|
| Psych: | Zondag, maart 20, 2005 14:48 |
| heel mooi en lieflijk gedicht,,,liefs,,,elze,,, | |
| hiljaa: | Zondag, maart 20, 2005 12:01 |
| geniet van elk moment ze zijn zo vlug groot! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Lia : | Zondag, maart 20, 2005 11:14 |
| teder verwoord.. mooi... liefs, Lia |
|
| Raira : | Zondag, maart 20, 2005 10:38 |
| wat prachtig liefdevol en vertederend verwoord krijg er een heel warm gevoel bij liefs Raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: druppeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 20 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||