Zuchtend keken we mekaar aan
hoe moeten we ons hier door heen slaan
Voorzichtig legde we onze handen op elkaars schouder
We kregen het allebei iets benauwder
onze handen trilden zachtjes maar duidelijk
maar dat was op zich begrijpelijk
allebei ons eigen verhaal
dingen die gebeurd zijn waren abnormaal
toch waren we op een vreemde manier verbonden met mekaar
dat maakt ons zo speciaal
Eigenlijk waren wij helemaal niet raar
al worden we zo wel gezien..
Zolang we niet alleen staan met ons verhaal
mensen vinden ons brutaal
Wij hebben geen respect meer voor het leven
en reageren vaak overdreven...
Toch leren wij met ons verleden te leven
en met het etiketje borderline
dat is nou eenmaal hoe we zijn
En als mensen dat niet respecteren
Zullen we ze eens een lesje leren
wij leerden op mekaar te bouwen
en niet iedereen zomaar te vertrouwen
maar kijk ons nu niet scheef aan
het zijn onze daders die dit hebben gedaan
| Flutterby: | Maandag, maart 21, 2005 11:36 |
| Ik snap het -word- niet... ik zie ook nergens het staan in het gedicht :S Nouja.... gheheh (A) |
|
| Agrear: | Zondag, maart 20, 2005 21:59 |
| haha nee sorry, donkerrood en bruin -nog erger ;)- kuss! |
|
| MayadeBij: | Zondag, maart 20, 2005 21:14 |
| (word? haha blond ;) | |
| MayadeBij: | Zondag, maart 20, 2005 21:14 |
| Eigenlijk wordt je daardoor dubbel gestraft.. mooi neergezet, kus. | |
| Auteur: Agrear | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 20 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||