Tolkster
Van haar puntschoenen tot koptelefoon
in het zwartrode haar spreekt zij aan
de doven met overdadige gebarentaal
vanuit haar hele lange, heerlijke lijf
Haar lippen prononceren elke klank
de handen fladderen hoog en laag
de borsten, buik maken de gebaren rond
neus, oren en ogen doen hun verhaal
Op haar kin ontwikkelt zich een puist
een rode plek wat op schoonheid wijst
zij trekt mij aan en zij stoot me af
haar boodschap heb ik goed verstaan
in het zwartrode haar spreekt zij aan
de doven met overdadige gebarentaal
vanuit haar hele lange, heerlijke lijf
Haar lippen prononceren elke klank
de handen fladderen hoog en laag
de borsten, buik maken de gebaren rond
neus, oren en ogen doen hun verhaal
Op haar kin ontwikkelt zich een puist
een rode plek wat op schoonheid wijst
zij trekt mij aan en zij stoot me af
haar boodschap heb ik goed verstaan
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, maart 23, 2005 10:59 |
| Schitterend weer van jou. Genoten. Liefs / sunset |
|
| Zilke: | Woensdag, maart 23, 2005 10:41 |
| graag gelezen :) | |
| Vervelende meid: | Woensdag, maart 23, 2005 10:25 |
| ;-) heheh leuk :D | |
| remie: | Woensdag, maart 23, 2005 07:22 |
| oeps dacht dat puistjes een ramp waren...Liefs Remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||