Oude boeken
opgedragen aan mensen die ik nooit zal kennen
gegeven door mensen die ik nooit zal ontmoeten
ze zijn mijn schatten nu en ik zal nooit weten
waar ze zullen blijven, mijn naam staat er niet in
ik heb erop gepast en hoop dat mijn collectie
bescheiden als het is zal blijven bestaan
mijn dichtbundels, mijn bijbels en mijn hymnbooks
van kerkgenootschappen verschillend van pluimage
van emigranten die in en ander werelddeel
hun familiaire plaats in hun kerk weer wilden vinden
de boeken zijn al oud, gekocht in zaken van antiek
de mensen die eens deze boeken bezaten
zijn dood en ik houd hen in eer.
een oude boekenkast wilde ik verven
het is geverfd maar ik deed zoveel meer.
gegeven door mensen die ik nooit zal ontmoeten
ze zijn mijn schatten nu en ik zal nooit weten
waar ze zullen blijven, mijn naam staat er niet in
ik heb erop gepast en hoop dat mijn collectie
bescheiden als het is zal blijven bestaan
mijn dichtbundels, mijn bijbels en mijn hymnbooks
van kerkgenootschappen verschillend van pluimage
van emigranten die in en ander werelddeel
hun familiaire plaats in hun kerk weer wilden vinden
de boeken zijn al oud, gekocht in zaken van antiek
de mensen die eens deze boeken bezaten
zijn dood en ik houd hen in eer.
een oude boekenkast wilde ik verven
het is geverfd maar ik deed zoveel meer.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, maart 24, 2005 12:44 |
| Schitterend dit. Hier hou ik van. Liefs / sunset |
|
| remie: | Donderdag, maart 24, 2005 06:05 |
| lekker gelezen....heerlijk die oude boeken...Liefs Remie | |
| DrieGeetjes: | Donderdag, maart 24, 2005 01:06 |
| *smile...* ;o)x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Roelie Kuilder | 
|
|
| Gecontroleerd door: jo | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||