Verwelkte roos
Een verwelkte roos,
ligt verlaten alleen,
verborgen in het donker.
Vertrapt door haat,
kapot gemaakt door pijn,
zonder mededogen.
Ooit stond deze roos,
krachtig te bloeien,
en straalde van geluk.
Maar dat alles is voorbij,
storm en regen hebben haar,
in kille stilte vermoord.
ligt verlaten alleen,
verborgen in het donker.
Vertrapt door haat,
kapot gemaakt door pijn,
zonder mededogen.
Ooit stond deze roos,
krachtig te bloeien,
en straalde van geluk.
Maar dat alles is voorbij,
storm en regen hebben haar,
in kille stilte vermoord.
Reacties op dit gedicht
| ElyOfDeath: | Vrijdag, februari 23, 2007 22:37 |
| Mooii verwoord... Xx. | |
| jij: | Woensdag, mei 04, 2005 14:44 |
| Super mooi! Erg verdrietig.. =( Laat de bloem.. De zonnestralen weer vangen.. Al regent het al tijden.. De zon zal hem weer laten bloeien! KuSs |
|
| Roxz: | Dinsdag, maart 29, 2005 23:47 |
| sluit me volkomen bij raira aan...en de nieuwe knopen zullen sterker zijn als die daarvoor. Greets Roxz |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, maart 25, 2005 20:05 |
| mooi en moedig neergezet jou roosje zal binnenkort terug bloeien van geluk en liefde nog even geduld Liefs Dirk |
|
| Raira (Ria): | Vrijdag, maart 25, 2005 17:24 |
| Mooi verwoord maar weet dat er weer nieuwe knoppen uitkomen die weer gaan bloeien liefs knuff Raira |
|
| roodroosje: | Vrijdag, maart 25, 2005 16:55 |
| Heel mooi, maar verdrietig geschreven... Veel liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Butterfly _ Sanne | 
|
|
| Gecontroleerd door: jo | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||