Dagen weken lang niet lekker in je vel,
Nou ja het ene moment niet andere moment wel.
Je zoekt iets maar je vindt het niet,
Je wilt iets maar wat dat weet je niet.
Steeds vaker om bijna niks emotioneel,
Hoe kan je nou iets willen je hebt al zoveel.
Misschien komt het ook wel omdat je niet tevreden bent met je eigen ik,
Onzekerheid, verlegenheid en steeds weer die gedachten: “ik ben te dik”.
En dan ook nog die fucking stage die helpt ook niet mee,
Volhouden want dat is nog maar een week of twee.
En wat zijn nou twee weken van je leven,
Zeg nou zelf dat is toch maar heel even.
Dipje hou je heel je leven voor altijd,
Je weet straks komt er weer een positieve tijd.
Maar tot die tijd gaan mijn gedachten de vrijeloop,
En als die tijd is aangebroken heb ik elke keer weer stille hoop.
Dat die dipjes nooit meer komen,
Maar daar kan ik nu alleen nog maar van dromen.