Eenzaam en verlaten
Ik voelde hoe een traan over m’n wang liep
Toen je me vertelde ‘het is gedaan’
M’n wereldje stortte in elkaar
Ik ging kapot
Van verdriet… Om jou…
Je hand die m’n gezicht streelde
Je lippen die me teder kusten
Je vingers die zachtjes door m’n haren woelden
Jij…
Die in m’n oor fluisterde dat je van me hield
… Enkel nog herinneringen
Van dit alles blijft niets meer over
Ik, die nog steeds van je hou
Laat je achter
Eenzaam en verlaten…
Waarom?
Toen je me vertelde ‘het is gedaan’
M’n wereldje stortte in elkaar
Ik ging kapot
Van verdriet… Om jou…
Je hand die m’n gezicht streelde
Je lippen die me teder kusten
Je vingers die zachtjes door m’n haren woelden
Jij…
Die in m’n oor fluisterde dat je van me hield
… Enkel nog herinneringen
Van dit alles blijft niets meer over
Ik, die nog steeds van je hou
Laat je achter
Eenzaam en verlaten…
Waarom?
Reacties op dit gedicht
| Jack oHara: | Zondag, september 16, 2001 21:32 |
| prachtig geschreven zeer herkenbaar |
|
| BrAmBi: | Zaterdag, augustus 25, 2001 21:21 |
| ooooooh schooooooon !!!!! net zoals u ;) 'kga verderleze, byeee !! xxxx |
|
| Robski: | Zaterdag, augustus 25, 2001 17:11 |
| I know the feeling.... sterkte en liefs, Rob |
|
| duukie: | Vrijdag, augustus 10, 2001 22:33 |
| dit gedicht zou ik zelf geschreven kunnen hebben. weet wat je voelt. sterkte.......... |
|
| HaNKSHaW: | Vrijdag, augustus 10, 2001 20:12 |
| Prachtig stukje lyriek met een enorme pathos en een mooie dubbele bodem op het einde. | |
Over dit gedicht
| Auteur: [Janneke] | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||