Opstaan
Opstaan
De duisternis op de vlucht
opgeschrikt door het licht
voetstapjes op de vloer
plots je vrolijke gezicht
mijn haar slaapt nog
je vingers spelen met mijn neus
springen van een berg af
als een heuse reus
ik kietel je onder je arm
je schatert luid
tot ik eindelijk roep
kom op, we gaan eruit
De duisternis op de vlucht
opgeschrikt door het licht
voetstapjes op de vloer
plots je vrolijke gezicht
mijn haar slaapt nog
je vingers spelen met mijn neus
springen van een berg af
als een heuse reus
ik kietel je onder je arm
je schatert luid
tot ik eindelijk roep
kom op, we gaan eruit
Reacties op dit gedicht
| Vervelende meid: | Woensdag, maart 30, 2005 11:02 |
| Spelbreker ;-) Eruit... :S ik wil blijven liggen :D |
|
| sunset: | Woensdag, maart 30, 2005 10:42 |
| Herkenbaar lief-mooi verwoord. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Artifex |  
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 30 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||