*nooit*
gevallen,verstikt in mijn eigen spel
waarin ik mezelf en iedereen voorlieg
over mijn gevoelens en gedachtes,door dat masker
waardoor ik mezelf verloren ben..
gebeurtenissen,gedachtes en gevoelens
nooit leren,kunnen en willen delen
waardoor ik nu zit opgesloten
in een wereldje vol oude maar nog verse littekens..
Reacties op dit gedicht
| Fading: | Donderdag, maart 31, 2005 15:23 |
| heey mop jij ben er wel vo0r mij =) maar spreek je bijna nooit he :( maar veel vrienden doen dat.. eigluk iedereen wel.. maarja daar val jij niet onder want ik spreek je niet egt int egt nso hou van je! kwil ook een vriendin voor jou zijn :) |
|
| Fading: | Woensdag, maart 30, 2005 19:48 |
| w0w supeR herkenbaar.. b en dr vo0r je he altijDd.. hou van jee!! dikke soehnn take care |
|
| sunset: | Woensdag, maart 30, 2005 11:28 |
| Droef, hopend-hunkerend dit. Liefs / sunset PS: En het mag hoor. Maskerloos. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *silliej* | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 30 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||